hatir (t.) m.

טובה (עשה לו טובה); הוקרה

favor; esteem

azer el hatir de

לעשות לפנים משורת הדין

azer hatir (t.)

לסלוח, למחול

azer un hatir (t.)

לעשות טובה

bozear el hatir (t.) de

לסרב למישהו שבדרך כלל נענים לבקשתו

dever un hatir a uno

להיות בעל מחוייבות כלפי מישהו (חייב לו טובה)

hatir ke no te kede

אני רואה לחובה להעמידך על טעותך

no mirar hatir (t.)

לא לסמוך על טובות

por hatir (t.)

בחסד

por hatir de

כדי להיות נחמד כלפי

Azime este hatir (Moscona)

No le rompas el hatir (Moscona)

Por hatir de tu padre ke es un buen ombre (Moscona)

i Avraam Avinu podia pasar su orla a un meshumad ke ya lo meresia azerle este hatir (ve-'Hohiah Avraam, Izmir 1877)

respondio el rav i disho: no les kede hatir, a una de eyas es loke tomo! (manus. Minhat Ani, Yerushalayim 1880)

disho el baal a-bayit: por hatir del moel, desharemos la seuda para la noche (El moel eskarso, Manus. Yerushalayim 1920)