foya f.

בור, שוחה, חור; קבר, שחת

pit, ditch, hole; tomb, grave

alimpyar la foya

לרוקן את הבור הסופג (בור שופכין)

azer foyas kon los pies

לרקוע ברגלים בחוסר סבלנות

azer la foya a uno

לטמון למישהו פח

kaerse a la foya

לטעות בצורה חמורה

kavarse la foya kon sus manos

חפר לו את הבור במו ידיו - הוא בעצמו הסיבה לאסונו

mijor ke avra una foya i ke s'enterre bivo

מוטב להקבר חיים - נאמר על מישהו שעשה מעשה מביש

El lajado esta foyas foyas (Moscona)

A la fin kada uno va entrar en la foya (Moscona)

se trazyerraron del kamino, este se fundio en un pozo i el otro se kayo en la foya (Keter Malhut, Mahzor Saloniki 1876)

No te imajinese ombre ke el sepulkro (foya) te sirvira de refujio (Tefilat Imanuel, 1924)

A' mata i abedigua, el aze desender a la foya i aze suvir (Biblia, 1873)

yo dishe kon tajamiento de mis dias andare en puertas de foya seria mentado resto de mis anyos (Biblia, Const. 1743)

yami de mi angustia a A', i me respondio, del vientre de la foya esklami i oiste mi boz (Biblia, Const. 1873)

I partio el Dio una foya ke avia en Lehi, i salieron de eya aguas, i bevio, i retorno su espirito, i se rebivio. Por tanto yamo su nombre En-'Hakore, ke esta en Lehi asta oy. (Biblia, Const. 1873)

i se entro el rav dientro de la foya deznudo i tomaron el kantaro de agua i se lo echaron enriva i izo tevila i lo vistieron (manus. Papo, Sarajevo 1840)