אוצר הלשון הספניולית (לאדינו) לדורותיה
המילון המקיף ההיסטורי
35390 ערך מספר
| arraviarse v. refl. | התרגז; לא עמד בדיבורו; העמיד פני כועס כדי להשתמט מחובה; נדהם מכל דבר; ייסר, הוכיח;היהמסוכסך עם | 
| arrayarse | 
שירה קלאסית ודרמה
| 'Vas araviarte kon mi por lo ke te dire, Antinoos? (Odisea) | 
ספרות תורנית
| izo un endjenio de komandar a sus esklavos i araviarse kon eyos (Meam Loez Bereshit) | 
| no le konviene ke se aravye ni ke se kontenga. (Meam Loez Bereshit) | 
| i aun ke no eskucha lo ke le dize, no se aravie tan presto, (Meam Loez Bereshit) | 
| i ansi no les izo ningun danyo aun ke se avia arraviado muncho kon eyas (Meam Loez Shemot I) | 
| I ke non  | 
רומנים ועיתונות
| el tiene el defeto de ser un poko muy puntuozo i de arraviarse muy presto (La dezgrasiada Luiza, Tel Aviv 1953) |