אוצר הלשון הספניולית (לאדינו) לדורותיה
המילון המקיף ההיסטורי
215330 ערך מספר
|
hazir (ebr.) |
חזיר; כינוי לאדם מעורר גועל |
|
hadzir/hadzer |
קופלאס
|
Venid mis ermanos al Dio bendezir porke los kriasianos estaban hazir; el perro del blanko ía hazir, viejos, los kortaron komo un hazir. (Kalumnia de sangre, sig 18) |
ספרות תורנית
|
Ay ken dize tanbien el hazir i el kulevro (Menorat 'Hamaor, 1762) |
|
Ansi es el hazir aun ke sus unyas komo el karnero siendo ke no grumiya es tame (Shevet musar, Const. 1740) |