לקט תרגומים משירת העולם
אבנר פרץ
390
אנטואן וינסנט ארנו (1834-1766) |
העלה   מִזְּמוֹרָה הוּא נִתְלַשׁ, עָף נָבוּל וּמְיֻבָּשׁ, אָן תִּפְנֶה? –לֹא אֵדַע. הָאַלּוֹן הַנָּטוּעַ, בּוֹ חָסִיתִי, נִגְדַּע, בְּנֶשֶׁב פָּרוּעַ הִבְקִיעוֹ רוּחַ סַעַר. מִנִּי אָז כָּל יָמַי אֲנִי נָד לִבְלִי דַּי: לַמִּישׁוֹר מִן הַיַּעַר, מִן הָהָר אֶל הַגַּיְא. אֵין בְּפִי קוּבְלָנָה; אֵאָסֵף לִבְלִי מֶרֶד, עִם עָלָיו שֶׁל הַוֶּרֶד וַעֲלֵי הַדַּפְנָה. |
Antoine Vincent Arnault (1766-1834) |
La feuille   De ta tige détachée, Pauvre feuille desséchée, Où vas-tu ? - Je n'en sais rien. L'orage a brisé le chêne Qui seul était mon soutien. De son inconstante haleine Le zéphyr ou l'aquilon Depuis ce jour me promène De la forêt à la plaine, De la montagne au vallon. Je vais ou le vent me mène, Sans me plaindre ou m'effrayer: Je vais où va toute chose, Où va la feuille de rose Et la feuille de laurier. |
מצרפתית: אבנר פרץ |
![]() |